Ανήμερα χριστουγέννων!

 Τα τρίγωνα κάλαντα από τα μικρά παιδιά με ξύπνησαν σήμερα το πρωί! Τι ωραία αίσθηση να ακούς παιδικές φωνές να γεμίζουν τους χώρους, τις γειτονιές, τους δρόμους!!! Χαρούμενα παιδάκια με τα τριγωνάκια τους πιασμένα χέρι - χέρι έδιναν και έπαιρναν χαρά στον κοσμό! Τι χαριτωμένα που είναι! Να βλέπεις τον υπόλοιπο κόσμο να ψωνίζει δώρα για τα αγαπημένα του πρόσωπα,να συζητάει πόσο θα τους αρέσουν και πόσο όμορφα θα περάσουν! Είναι θαυμάσια η εικόνα και η ατμόσφαιρα που υπάρχει.  Αυτή όμως είναι η μία εικόνα που συνθέτει τη Χρισουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Η άλλη εικόνα είναι οι επαίτες στο δρόμο που ζητιανεύουν μόνοι ή μ'ένα παιδί παραμάσχαλα, οι Γιαγιάδες ντυμένες Άγιοι Βασίληδες (!!!) και οι μανάδες μαζί με τα παιδιά τους που λένε τα κάλαντα.      

 Στην αρχή μου βγήκε μια αίσθηση γέλιου για τις γιαγιάδες που στο αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο αναμειχθείκε μ'ένα αίσθημα λύπης. Βγήκαν και αυτές να πούνε τα κάλαντα σαν όλους τους υπόλοιπους για να μαζέψουν κανέναν ευρώ να κάνουν Χριστούγεννα. Πόσο δύσκολα μπορεί να είναι τα πράγματα για αυτές φέτος; Μάλλον πολύ για να ντυθούν Άγιοι Βασίληδες και να τριγυρίζουν στην αγορά! Φαίνονταν να νιώθουν άβολα για την εμφάνισή τους αλλά ακόμα περισσότερο όταν διασταυρώνονταν το βήμα τους με των χαριτωμένων μικρών "ανταγωνιστών" τους. Και πώς να μη ενιώθαν; Πόσο πιο χαριτωμένες είναι από αυτές οι παιδικές φατσούλες με τις τσιριχτές φωνές και τα τριγωνάκια τους; 

 Βγήκαν επίσης φέτος στη γύρα και οι μανάδες μαζί με τα παιδιά τους για να μαζεψουν τις εισπράξεις και να τις ελέγξουν να μη ξοδευτούν μάταια.  Διαπραγματεύονταν μαζί τους πόσα θα τους δώσουν, πού θα τους πάνε, τι θα τους αγοράσουν αν θα φτάσουν τα λεφτά στο τέλος. Αυτό που με ενόχλησε σε μια περίπτωση ήταν η αντιπαιδαγωγική διαπραγμάτευση που έγινε με φωνές από μια μητέρα.

Οικονομική τρομοκρατία

 Θέλουν να μας επιβάλλουν έναν νέο τρόπο ζωής μέσω της τρομοκρατίας της χρεωκοπίας . Ο ΓΑΠ και η κυβέρνησή του έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να φτάσει η Ελλάδα σε οικονομικό αδιέξοδο. Η προδοσία του για όσα έκανε πίσω από την πλάτη του λαού και η καταπάτηση του συμβολαίου με το λαό (αφού ακύρωσε τις προγραμματικές του δηλώσεις μόλις ανέλαβε την εξουσία) που έγινε μπροστά στο λαό πρέπει να τιμωρηθεί! Προς μεγάλη μου έκπληξη οφείλω να ομολογήσω ο Άρειος πάγος έκρινε αποδεκτή τη μήνυση για εσχάτη προδοσία των βουλευτών που ψήφισαν το μνημόνιο που κατέθεσε ο ιατρός κ. Αντωνίου (Πηγή πληροφορίας). Για να δικαστούν όμως όλοι αυτοί οι βουλευτές θα πρέπει η βουλή να άρει την ασυλία τους, γεγονός που σημαίνει ότι η πλειοψηφία της βουλής πρέπει να την υπερψηφίσει.Δεδομένο όμως ότι είναι 170 βουλευτές που ψήφισαν το μνημόνιο, πώς μπορεί να υπάρξουν 151  ψήφοι για να άρουν την βουλευτική ασυλία; Το αδίκημα όμως, όπως ορίζει ο νομοθέτης δεν παραγράφεται! Αν δεν περάσει από αυτή τη βουλή, θα τεθεί στην επόμενη, αν δεν περάσει από την επόμενη, θα τεθεί στη μεθεπόμενη κ.ο.κ. Αν αυτό περάσει κάποτε τελικά θα σημάνει επανάσταση στο πολιτικό προσκήνιο αφού αυτό δεν έχει ξαναγίνει ποτέ! (Πηγή πληροφορίας)

 Η οικονομική τρομοκρατία χτυπάει πάντως από το νέο έτος πάλι με 150.000 δημόσιους υπάλληλους να βλέπουν την πόρτα της εξόδου σύμφωνα με τον "Αγγελιοφόρο". Επίσης, έρχεται νέα οριζόντια μείωση στις επικουρικές συντάξεις με το νέο έτος. Σε αυτή τη νέα μείωση θέλει να βάλει φρένο ο Σαμαράς που προετοιμάζεται να λάβει τη θέση του αρχηγού μετά και το χθεσινό μπάχαλο στο υπουργικό συμβούλιο του Παπαδήμου. Ο νυν υπουργός εργασίας κ. Κουτρουμάνης αφού έψαξε να βρει κάτι για να κατηγορήσει τη Ν.Δ για τις επικουρικές συντάξεις, βρήκε ότι η κ. Πετραλιά είχε προτείνει νόμο επί υπουργίας της που θα μείωνε ακόμα περισσότερο τις επικουρικές συντάξεις απ'όσο προτείνει αυτός να μειωθούν. Τότε όμως κύριε Κουτρουμάνη δεν ήταν η οικονομική κατάσταση της Ελλάδος τόσο δραματική όσο είναι τώρα! Τότε δε θα έκανε την ίδια ζημιά που θα κάνει σήμερα αυτή η μείωση όσο μικρότερη κι αν είναι! Εσείς όλοι στη κυβέρνηση ζείτε σε κάποια νιρβάνα; Μαστουρώνετε ομαδικώς; Αλλιώς αν δεν συμβαίνει αυτό είστε για της φυλακής τα σίδερα!!! Για να φτιάξετε τις παθογένειες που έχει η Ελλάδα, σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα πρώτα θα πρέπει να την κάνετε να πεινάσει;;; Είστε σοβαροί;;; Ειλικρινά, τι έχετε να πείτε στη νέα γεννιά που φεύγει κάθε μέρα για τα ξένα; Στην τρίτη ηλικία που βγαίνει με τους λογαριασμούς της Δ.Ε.Η να ζητιανέψει για να μην της κόψουν το ρεύμα; Τι έχετε να πείτε σ'όλους εμάς που ανεχόμαστε τους Ευρωπαίους που εγκλημάτισαν στο παρελθόν κατά την Ελλάδα να μας κοροϊδεύουν από πάνω; Μήπως προπαρασκευάζεται κάποιος παγκόσμιος πόλεμος και δυναμιτίζεται η ατμόσφαιρα σκοπίμως; Να το ξέρουμε να είμαστε πιο χαλαροί τότε, να μην μας ασπρίζουν και τζάμπα τα μαλλιά βρε αδερφέ... 

Η κλασική μουσική πώς και γιατί βοηθάει στην υγεία;

Ο ρυθμός της αναπνοής μας έχει την τάση να παίρνει τη συχνότητα των ήχων που ακούγονται στον χώρο που βρισκόμαστε. Αν ο ήχος που ακούγεται για παράδειγμα είναι ο ήχος από το τρυπάνι στα δημόσια έργα τότε έχουμε ταχύπνοια, η αναπνοή μας γίνεται αγχώδης και κουραστική. Όταν μιλάμε ο ρυθμός της αναπνοής συγχρονίζεται με την κουβέντα, είναι πιο χαλαρός ή αγχώδης ανάλογα με τη συζήτηση. Όταν καθόμαστε μπροστά στο τζάκι μ'ένα ποτηράκι κρασί ακούγοντας χαλαρή μουσική τότε είναι πιο ήρεμος. Γενικότερα ισχύει το εξής: Όταν ο ρυθμός της αναπνοής μας συγχρονίζεται με τους χτύπους της καρδιάς μας (66 χτύπου/λεπτό) τότε χαλαρώνουμε, ηρεμούμε, συγκεντρωνόμαστε και ξεκουραζόμαστε. Οι 66 χτύποι/λεπτό είναι ένα από τα συστατικά της κλασικής μουσικής συνεπώς όποτε ακούμε ο ρυθμός της αναπνοής μας συγχρονίζεται με το ρυθμό των χτύπων της καρδιάς μας!.

 Στα τελευταία σεμινάρια που παρακολούθησα στα πλαίσια της σχολής  που σπουδάζω (μαιευτική), μίλησαν για την προγεννητική μουσική. Η επίτοκος έχει την ανάγκη πολλές φορές να αποφορτιστεί από τα άγχη της καθημερινότητάς της, να χαλαρώσει, να συγκεντρωθεί, να μοιραστεί στιγμές χαλάρωσης και επικοινωνίας με το έμβρυο και το σύντροφό της. Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για την εγκυμοσύνη και την επίτοκο αλλά και για όλους μας. Οι αγχώδεις ήχοι και καταστάσεις της καθημερινότητας της πόλης, κόρνες, θόρυβοι από εξατμίσεις, μποτιλιάρισμα κλπ συνθέτουν την ψυχοσύνθεσή μας. Άραγε πώς συμβαίνει αυτό; Αν καταλάβουμε ίσως μπορέσουμε να το ελέγξουμε!

 Η επικοινωνία μας με τον κόσμο είναι μια συνισταμένη των πέντε αισθήσεών μας: της ακοής, της όρασης, της αφής, της όσφρησης και της γεύσης. Με αυτές συλλαμβάνουμε τα ερεθίσματα που μας δίνει ο κόσμος μας και μέσα από αυτά καταλαβαίνουμε πότε μας αρέσει κάτι και είμαστε καλά και πότε δε μας αρέσει και  δεν είμαστε. Αν λοιπόν γνωρίσουμε ποιά είναι η αιτία της δυσφορίας μας σε κάτι μπορούμε να προσδιορίσουμε το αντίδοτο και να προκαλέσουμε ευφορία.

Πολιτική Ανασκόπηση του 2011

 Το 2011 τελειώνει, το 2012 έρχεται. Μια χρονιά γεμάτη δυσκολίες φεύγει για τους Έλληνες και μια χρονιά με περισσότερες δυσκολίες προαναγγέλλεται ήδη. Νέα φοροεισπρακτικά μέτρα, νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, νέες απολύσεις και η απειλή της χρεωκοπίας είναι ακόμα ζωντανή. Τραγική ειρωνεία! Κάποιοι μάλλον παίζουν με τον πόνο του απλού κόσμου κουρελιάζοντας την αξιοπρέπειά του. Διάβαζα την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου στο πρωτοσέλιδο του "Αγγελιοφόρου" , ότι 89.300 βιογραφικά από νέους ανθρώπους στάλθηκαν στο εξωτερικό για να βρουν μια δουλειά. Τα διπλάσια σε αριθμό σε σχέση με το 2010. Νέοι άνθρωποι γέματοι όνειρα και ελπίδα για το αύριο, με όραμα, με όρεξη για δουλειά φεύγουν ο ένας μετά τον άλλον. Ποιούς εξυπηρετεί αυτή η εξέλιξη; Πώς έφτασαν τα πράγματα ως εδώ;

 Πριν δύο χρόνια και κάτι ψιλά κέρδιζε τις εκλογές το ΠΑ.ΣΟ.Κ με το Γιωργάκη . Η κατάσταση τότε ήταν χάλια! Όλοι έβριζαν την Ν.Δ για τα σκάνδαλα που βγήκαν στη φόρα (βλ. βατοπέδι, Siemens κ.α) και έλεγαν τον Κωστάκη μπούλη, άσχετο, ότι δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στο ύψος των περιστάσεων. Δύο χρόνια μετά όμως δικαιώνεται για πολλά! Δε θα μπω στη διαδικασία να αναλύσω ποια είναι αυτά παρά μόνο ένα.  Τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη και τις σχέσεις του με τη Ρωσία. Αυτά τα πλήρωσε πολύ ακριβά. Ο Γιωργάκης από την πρώτη μέρα της θητείας του μέχρι και την τελευταία το είχε στα αζήτητα το συγκεκριμένο θέμα με αποτέλεσμα οι Τούρκοι να είναι οι αποκλειστικοί πάροχοι του αερίου σήμερα. Γιατί; Το ερώτημα είναι ρητορικό... Ο κύριος Παπανδρέου κορόιδεψε όλο το λαό γιατί αν δεν τον είχε κοροϊδέψει θα έπρεπε να κάνει εκλογές σχεδόν αμέσως μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός όταν είδε πώς έχει η κατάσταση στην οικονομία αφού την αγνοούσε όπως λέει και όχι να υπογράφει μνημόνια και να εφαρμόζει οικονομική πολιτική εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτήν που εξήγγειλε όταν ζητούσε τη λαϊκή εντολή λίγο πριν τις εκλογές.  Αυτός συνέχισε όμως για κακή μας τύχη και υπέγραψε το μνημόνιο Α. πήρε όλα τα μέτρα που του ζήτησαν και φάνηκε γενικά να κάνει ότι του λένε! Μα πραγματικά πού νόμιζε ότι βρισκόταν; Και οι υπόλοιποι του κόμματος πού βρισκόταν τότε; Σήμερα τα πρωτοκλασάτα στελέχη βγαίνουν αναίσχυντα και τον κατηγορούν! Σαν δε ντρέπονται! Πού ήταν αυτοί όταν έπαιρνε εγκληματικές αποφάσεις ενάντια στον ελληνικό λαό; Πού ήταν αυτοί όταν υποδαύλιζε την ελληνική αξιοπρέπεια; Τώρα αφού φαίνεται ότι έχει πια ξοφλήσει  προσπαθούν να αποποιηθούν ευθύνες και να διεκδικήσουν την καρέκλα του στο κόμμα! Πόσο φθηνοί φαίνονται να είναι τελικά; Και όμως κάτι μου λέει ότι αυτά τα πολιτικά παράσιτα έχουν διεισδύσει τόσο βαθειά στον οργανισμό του πολιτικού συστήματος που η θεραπεία τους μοιάζει μάλλον σαν εγχείριση δίχως αύριο.

Ενεργός Πολίτης

 Κατά την αρχαιότητα στην Αθήνα, την πόλη - κοιτίδα της δημοκρατίας, όσοι ήταν αδιάφοροι ως προς τα κοινά, δηλαδή τα πολιτικά, πολιτισμικά και κοινωνικο - οικονομικά δρώμενα της πόλης, όχι μόνο δεν έχαιραν καμίας εκτίμησης αλλά θεωρούνταν επικίνδυνοι για το πολίτευμα και την πόλη. Η δημοκρατία στηρίζεται στη δύναμη του λαού, στην ικανότητά του να έχει κριτική σκέψη, να σκέφτεται, να αμφισβητεί, να προτείνει και να αντιπροτείνει συνεχώς όχι μόνο στα θέματα του περιορισμένου γνωστικού πεδίου του επαγγέλματος αλλά και σε όσα περιβάλλουν την ίδια τη ζωή. Αυτό σημαίνει ότι ο πολίτης πρέπει συνεχώς να διευρύνει το γνωστικό του πεδίο και να αντιλαμβάνεται τα εξελισσόμενα γεγονότα. Είναι υποχρέωσή του και πηγή της δύναμής του για να είναι ανεξάρτητος, αυτόνομος και αυτάρκης. Πρέπει να εξελίσσει το γνωστικό του πεδίο για να έχει δικαίωμα να έχει άποψη. Η άποψη πρέπει να κερδίζεται και όχι να χαρίζεται. Αυτή πρέπει να είναι το αποτέλεσμα μιας συνεχής προσπάθειας να διευρύνουμε το γνωστικό μας ορίζοντα για να κατανοήσουμε όλα αυτά που πρέπει για να την κατακτήσουμε και να να την εκφράσουμε.

 Μετά την κατάκτηση της άποψής μας έρχεται η δεύτερη κατάκτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος, ο διάλογος. Ο διάλογος έχει αξία μόνο όταν γίνεται από δύο ή περισσότερους ανεξάρτητους, ελεύθερους ανθρώπους, χωρίς σκοπιμότητες, χωρίς να υποδαυλίζεται από ιδιοτελή συμφέροντα. Έχει σκοπό να αμφισβητήσει, να επιβεβαιώσει, να απορρίψει την άποψη και να θέσει νέα προβλήματα που θα αποτελέσουν τροφή για νέο προβληματισμό που θα οδηγήσει σε νέα δεδομένα που θα διευρύνουν ακόμα περισσότερο το γνωστικό μας πεδίο. Όταν γνωρίζουμε, όταν ενδιαφερόμαστε συνεχώς να εξελισσόμαστε έχουμε την ικανότητα και τη δυνατότητα να διεκδικήσουμε όσα θέλουμε με το σωστό τρόπο. Δεν ξεγελιόμαστε, μπορούμε να είμαστε πειστικοί σε ό,τι ζητάμε γιατί ξέρουμε τον τρόπο. Ξέρουμε τι χρειάζεται για να κατακτήσουμε το στόχο μας γιατί το έχουμε ψάξει, έχουμε εξελίξει το γνωστικό μας πεδίο, δεν είμαστε άσχετοι με το θέμα. Ξέρουμε πως να αντιμετωπίσουμε την αντίπαλη άποψη, γιατί ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο. Δεν κατασταλάξαμε σε μιά άποψη, τυχαία και ελαφρά τη καρδία. Δεν είμαστε φερέφωνα ώστε να μη ξέρουμε να την αιτιολογήσουμε και να την αναλύσουμε αναγνωρίζοντας τα σημεία που χωλαίνει. Τίποτα δεν είναι τέλειο. Κάθε άποψη έχει τα δυνατά της και τα αδύναμα σημεία της. Καλά θα κάνουμε πριν τη διατυπώσουμε να γνωρίζουμε και τα δύο ώστε να μπορέσουμε να επεξηγήσουμε γιατί είναι πιο συμφέρουσα για το γενικό σύνολο από μια άλλη. Και να έχουμε το μεγαλείο να παραδεχτούμε ότι μια άλλη είναι πιο συμφέρουσα από τη δική μας όταν αυτό συμβαίνει.