Ο ρυθμός της αναπνοής μας έχει την τάση να παίρνει τη συχνότητα των ήχων που ακούγονται στον χώρο που βρισκόμαστε. Αν ο ήχος που ακούγεται για παράδειγμα είναι ο ήχος από το τρυπάνι στα δημόσια έργα τότε έχουμε ταχύπνοια, η αναπνοή μας γίνεται αγχώδης και κουραστική. Όταν μιλάμε ο ρυθμός της αναπνοής συγχρονίζεται με την κουβέντα, είναι πιο χαλαρός ή αγχώδης ανάλογα με τη συζήτηση. Όταν καθόμαστε μπροστά στο τζάκι μ'ένα ποτηράκι κρασί ακούγοντας χαλαρή μουσική τότε είναι πιο ήρεμος. Γενικότερα ισχύει το εξής: Όταν ο ρυθμός της αναπνοής μας συγχρονίζεται με τους χτύπους της καρδιάς μας (66 χτύπου/λεπτό) τότε χαλαρώνουμε, ηρεμούμε, συγκεντρωνόμαστε και ξεκουραζόμαστε. Οι 66 χτύποι/λεπτό είναι ένα από τα συστατικά της κλασικής μουσικής συνεπώς όποτε ακούμε ο ρυθμός της αναπνοής μας συγχρονίζεται με το ρυθμό των χτύπων της καρδιάς μας!.
Στα τελευταία σεμινάρια που παρακολούθησα στα πλαίσια της σχολής που σπουδάζω (μαιευτική), μίλησαν για την προγεννητική μουσική. Η επίτοκος έχει την ανάγκη πολλές φορές να αποφορτιστεί από τα άγχη της καθημερινότητάς της, να χαλαρώσει, να συγκεντρωθεί, να μοιραστεί στιγμές χαλάρωσης και επικοινωνίας με το έμβρυο και το σύντροφό της. Αυτό βέβαια δεν ισχύει μόνο για την εγκυμοσύνη και την επίτοκο αλλά και για όλους μας. Οι αγχώδεις ήχοι και καταστάσεις της καθημερινότητας της πόλης, κόρνες, θόρυβοι από εξατμίσεις, μποτιλιάρισμα κλπ συνθέτουν την ψυχοσύνθεσή μας. Άραγε πώς συμβαίνει αυτό; Αν καταλάβουμε ίσως μπορέσουμε να το ελέγξουμε!
Η επικοινωνία μας με τον κόσμο είναι μια συνισταμένη των πέντε αισθήσεών μας: της ακοής, της όρασης, της αφής, της όσφρησης και της γεύσης. Με αυτές συλλαμβάνουμε τα ερεθίσματα που μας δίνει ο κόσμος μας και μέσα από αυτά καταλαβαίνουμε πότε μας αρέσει κάτι και είμαστε καλά και πότε δε μας αρέσει και δεν είμαστε. Αν λοιπόν γνωρίσουμε ποιά είναι η αιτία της δυσφορίας μας σε κάτι μπορούμε να προσδιορίσουμε το αντίδοτο και να προκαλέσουμε ευφορία.
Η κυρία Ελίζα Γιακουμάκη, που είχα την τύχη να τη γνωρίσω στο 16ο πανελλήνιο συνέδριο περιγεννητικής ιατρικής στο μέγαρο μουσικής Αθηνών, είναι ψυχολόγος και ασχολείται με την μουσική στην εγκυμοσύνη. Μέσα από την πολυετή της έρευνα με το συγκεκριμένο αντικείμενο ήταν η κύρια εισηγήτρια του σεμιναρίου που διοργανώθηκε πρόσφατα στο ωδείο Φίλιππος Νάκας στην Αθήνα με τίτλο: "Μουσική στην εγκυμοσύνη. Το καλύτερο ξεκίνημα του παιδιού στη ζωή". Η ιστοσελίδα της αν θέλετε να επισκεφτείτε είναι www.elizamusic.gr. Εμένα προσωπικά μου έδωσε να έναυσμα να παντρέψω δύο από τα πράγματα που αγαπώ πολύ στη στη ζωή, τη μαιευτική με τη μουσική. Θεωρώ ότι είναι ένας καινούργιος ορίζοντας που ανοίγεται μπροστά μας και αποτελεί μια δυναμική που μπορεί να κάνει τη διαφορά σήμερα.
Μία άκρως ενδιαφέρουσα μέθοδος προγεννητικής εκπαίδευσης με μουσική είναι η sonatal που ξεκίνησε από τον Ρώσο Dr. Mikhail Lazarev, M.D., PhD, μέλος της Ακαδημίας Παιδαγωγικών και Κοινωνικών Επιστημών, Προγεννετιστής, Καθηγητής της Ιατρικής της Διεθνούς Ακαδημίας Επιστημών & Τεχνών, Επικεφαλής του Εργαστηρίου Παιδικής Υγείας του Ρώσικου Επιστημονικού Κέντρου Αποκατάστασης. Δημιουργός της προγεννητικής μεθόδου sonatal. Με μια εντυπωσιακή έρευνα 30 χρόνων 50.000 παιδιά έχουν γεννηθεί στα οποία εφαρμόστηκε η εν λόγω μέθοδος. Για πρώτη φορά την ιστορία της ιατρικής, της ψυχολογίας και της παιδαγωγικής, υπάρχουν δημοσιευμένα ήδη αποτελέσματα για τα παιδιά που έλαβαν τη μέθοδο πριν και μετά τον τοκετό, τα οποία αποκαλύπτουν την συνεχή ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης τους, την ωρίμανση του νευρικού τους συστήματος και την τάχιστη ανάπτυξη των γνωστικών τους ικανοτήτων (specialeducation.gr). O dr. Lazarev τυγχάνει να είναι και μουσικοσυνθέτης και παδίατρος και ψυχολόγος. Είναι αν μη τι άλλο εκρητκτικός συνδυασμός που φανερώνει έναν άνθρωπο με μεγάλο ταλέντο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου